De vakantie is bijna ten einde!
Tel jij de dagen dat ze weer naar school mogen af, of vind je het stiekem jammer dat het voorbij is. Voor mij is het een mix. Ik kan heerlijk genieten van de kids om me heen, lekker niets moeten, spellen doen maar ik merk ook dat ik na bijna 6 weken niet naar school, ik hen niet meer de prikkels kan bieden die zij nodig hebben. De gezellige speelmomenten die ze samen hebben, word langzaam meer een strijd om wie welk lego poppetje krijgt. En vind ik het stiekem ook weer heerlijk dat ik vandaag weer mag werken. (dan heb ik ook wel heel leuk werk om naar uit te kijken ?
Maar het idee dat we straks weer in de structuur moeten roept toch enige weerstand in mij op. Het verplicht om half 9 op school moeten zijn, dus vroeg moeten opstaan vind ik toch altijd wel een ding. Ik ben namelijk wel iemand die liever niet op de klok kijkt, en heerlijk alles vanuit de flow doet. Maar vanaf volgende week is dat weer anders, want dan moet je immers op tijd zijn. Natuurlijk kan ik dit soms ook wel omdenken maar toch bemerk ik een bepaalde spanning die het in me oproept als de wekker gaat omdat ik in alle rust wil opstaan om op tijd te gaan werken
Het grappige is dat ik mezelf er dan op betrap dat ik dan ook weer strakker word, ook richting de kinderen. Ik merk dat als ik wat meer gespannen word, ik meer van mijn kinderen wil en verwacht, zij van mij mee moeten mee in mijn ritme en dan blijkt dat ik ineens ook anders ga communiceren. Het word meer trek NU je schoenen aan, of doe NU wat ik zeg! Ik schiet meer in de ‘ik bepaal’ modus dan in de ‘we doen het samen’. Natuurlijk ben ik wel de ouder, bepaal ik de regels en de koers maar de manier waarop ik dit uitzend kan anders vormgeven worden. Ik vind het belangrijk dat mijn kinderen gewoon zeggenschap hebben over hun leven en dat ze zelf verantwoordelijk zijn voor wat ze doen. En dat ik hun niet de hele dag als een soort politie agent de hele dag roep te zeggen wat ze wel en niet mogen doen of wanneer. Het leuke is dat als ik uit deze modus ga en meer in de samenwerking zit, dingen dan veel soepeler verlopen, zonder dat ik zelf in het machteloze gevoel schiet.
Gelukkig herken ik dit bij mezelf en kan ik het dan in de meeste gevallen ook weer omdraaien, want het opleggen van of het commanderen van je kind werkt nooit! Als ik het leuk in huis wil hebben, gaat het om een samenwerking en om een andere manier van communiceren waarin je ze wel bereikt!
Merk jij ook bij jezelf dat je dit stiekem toch vaker doet dan je eigenlijk wilt. Dat je je wel graag anders wilt communiceren, in plaats van de commanderen of als een gek tegen je kind staan te praten terwijl je merkt dat dit geen invloed heeft of niets veranderd. En ben je nu nieuwsgierig hoe ik dit aanpak en wil jij ook leren hoe je dit doet, kom dan op 5 september om 19.30 naar de workshop – ‘ Bereik je kind ’
Klik voor inschrijving op :
https://innerlijkezorg.mijndiad.nl/inschrijven
Wil jij bij een of meerdere van deze workshops zijn, schrijf je dan nu in.
De workshops zijn €40,- per avond (koffie, thee, iets lekkers en de opdrachten inbegrepen)
Boek je er meerdere, dan zijn er nog leuke kortingen voor je.
